{ جوه القطر } زجل قديم

استاذ عادل

لوسمحت انقلها المساجلات بس

من غير ما تقفلها عشان

نرجع لها تانى

دمت بكل حب

إتقابلنا شفت قلبى
كان حا يطلع من جنابى
بين ضلوعى ومستخبى
بس راح يفضح جنابى
شفتها اتلخبط كيانى
والعرق غرّق مكانى
كل حاجه مخوّفانى
لما جت قعدتها جنبى

واحده فعلاّ مش عاديه
أحلا منها ما شفت أحلا
هيّه اصلاّ كات حوريه
نازله عالكوكب فى رحله
لخبطت سيرى ومدارى
طلّعتنى من وقارى
ولّعت فى القلب نارى
والشراره كات عنيّه

الشعور .. آه م الشعور
الحرير بيغير نعومه
جنب منها راح يغور
راح يشوفله أى نومه
جنب منك إيه حا يسوى ؟
داانتى بالنسباله عزوه
وانتى بالنسباله كسوه
لو يجيله يوم غرور

والجفون .. آه م الجفون
قلع بيضلل علينا
والعيون .. آه م العيون
بحر بيغرّق سفينه
كل عايم فيه يلاقى
من قلوب اشلاء . بواقى
واللى فاضل واللى باقى
من بشر صابها الجنون

والخدود .. آه م الخدود
ناعمه بتزغلل عنينا
جنّه من زهر وورود
بس مش طايلاه إيدينا
قلت آخد واحده فكّه
الف قرصه والف شكّه
عندى أهون فتح عكّه
ولاّ اصارع يوم أسود

والشفايف أحلى حتّه
ينكتب فيهم قصيده
مش قصيده . خمسه ستّه
لو تحن ومش عنيده
لو تسيبهم حبّه ليّه
ياخرابى عاللى بيّه
كل شفه صيدليه
ينصرف بيهم روشته

والنبى تجاوبى ياشابّه
الحلاوه اللى انتى فيها
هيّه جت لك حبّه . حبّه
ولاّ يعنى نزلتى بيها ؟
الجواب ما اخدتش ياما
بس قايلاه وبقيامه
يوم ما حملت فيّه ماما
بابا كان واكل مربّه