بخلق موقف

انا لما احس الدنيا اسودت قدامى
وكل العالم ضدى وضاعت احلامى
وتهت عن اتجهاتى
وضاعت منى حياتى
ولاعارف فين ورايا
ولاعارف فين قدامى
بغمض عينى
واطفى النور
واعيش ف الضلمه
والضلمه بحور
برسم من طيفك قدامى
صورة بتنور احلامى
وبغزل بخيوط عشقك ليا
اجمل اتواب لايامى
بدفا ف قربك وف بعدك
وبرمى خدودى على خدك
وبضمك
وبشدك
وبصرخ فيك صرخه قويه
صرخه عفيه
صرخه من قوتها
يخاف ميه
بس صراخى بحنان وبشوق
ورغم الصوت العالى
الا بانى كلى معاك رقه وزوق
وبغمض عينى اكتر واكتر
وانت بتتقل وبتستكتر
اللحظه الحلوة دى عليا
ضمنى بالراحه بحنيه
شدنى باديك شده قويه
اصرخ للعالم وانطق يلا
قول انك ليا
وانا ليا انا من غيرك انت
الدنيا بتحلى معاك احلى
وبعيش وياك اجمل رحله
وبسيب احزانى فى عز النور
فى الضلمه معاك بغرق ف بحور
والموج وياك بيكون هادى
والوقت معاك لأمش عادى
الساعه بتجرى يمين وشمال
ومعاك على كل الاحوال
وتصدق؟
انا لما احس بان الدنيا
اسودت قدامى
بغمض عينى
وبحلم بلقاك
وبخلق موقف
فى جنينه
ع الشط
فى سفينه تايهه ف وسط البحر
والموج كان هادى
ركنت ف الميه
مستنيه
حد يعدى
وتصدق؟
انا لما احس انك مش قدامى
بتصور شكلك فى خيالى
واحنا فى بستان
وانت حاضنى
وماسك ايدى بتبوسها
وودانى هناك بتوشوشها
وف ايدك الورده الحمرا
ال عارفها بتقدم ليا تيجان الحب
وتصور؟
انا عمرى ف يوم
وانا جنبك يوم
حسيت بسواد
بس انا بغزى عين الحساد
انت المحبوب ال هويته
واتمنيته
وعشانه
الف معاه الدنيا
وامشيها بلاد
انا كل ماحس بان انا مخنوق
او مضايق
او
مش رايق
بغمض عينى واطفى النور
وانده صورتك
بتجيلى قوام
شاعر الحب
عبدالتواب الرفاعى

كلمات رقيقة كرقي روحك أخي عبد التواب

دام الإبداع

اشكرك واتمنى تحليلها