ست عيال وامهم
دكان بقاله
دكان بقاله اتربى منه
تلت رجاله وتلت بنات
دكان بقاله فتحته امى
بعد ابويا ياناس مامات
دكان فى حاره قصدى ف زقاق
طب والصراحه كان فرش مرمى على الرصيف
وعيال بتلعب ولما تتعب
مساكين يناموا فى نفس المكان
اصل الحقيقه
بعد ما مات ابو العيال
زنقة ايجار
والعيشه نار
ولاحد واقف جنبها
الكل مستنى فرصه ينهش لحمها
الكل عايز قربها
بس الكلام ده عندها لأ ماتلائيش
كات ست ايوا لكنها
فى رجوله ساكنه جسمها
قالت عشان كوم لحمى لازم انتظر
حكم الاله
وانا واثقه انى هنتصر
والفقر ده راح ينكسر
مش شرط مال
يمكن الاقى الخير فى قلوب العيال
يمكن احس انهم بالنسبه ليا جاه ومال
قوة وعزوة من غير ابوهم حكم القدر
وحكم القدر سبعه فى شارع ع الرصيف
والعشا من غير كلام دقه وعيش
طب ادعى عليك ابو العيال واقوله انت السبب
انت ال سبت الولاد وجريت قوام على الميدان
بيقولى ماشى هخلع ال سلب
حقى وسرقنى من زمان
ليه كده يابو العيال!
سبتنى لوحدى طردونا
عشان معاييش ايجار
سبتهم يحرقونا ويرمونا جوة نار
يابو العيال مش كنت خايف ع البلد
ويوم ما مت الحلم يومها اتولد
بس اتسرق
ايوا اتسرق والبخت مال
اسمك خلاص والله اتنسى
واتنسينا انا والعيال
كوم لحم اخرهم صغير رضعته
شحتها كتير من الجيران
لبنى فى صدرى جف
والعقل منى خف
وحياة ربنا ومحبتك جوايا
لاطفح الدم لجل اربى العيال
على الرصيف
او جوه حاره
او فى الزقاق
ومطرح مايرتاحوا يناموا
قلبى غطاهم
وجسمى ليهم فرشه تحمى ضهرهم
برد الليالى وولعة النهار
حكم الاله وانا راضيه بيه يا ابوالعيال
والحمد دايما سكتى
والبسمه ليا فى دنيتى
ولاعمرى هشكى لحد غيرك ربنا
مهما يارب البخت مال
ست عيال وامهم فى رحمتك
وانا واثقه فيك يامخفف الاحمال
.....................................................شاعر الحب
..............عبدالتواب الرفاعى