ملحمه جملات للشاعر / عمر عسل

البنت كانت جميله إسمها جملات

أبوها جابها وجاب بعديها ست بنات

ساكن فى سيدنا الإمام فى قلب حوش أموات

ساعى حكومه يوماتى ينقل الجوبات

وأسمه راكب على شكله صحيح شحات

×××××××××××××××××××××××××××

وعم شحات مراته إسمها شربات

حته وليه عفيه كلها عضلات

فى أى عركه تدشدش أربعه فتوات

تهف جوزها روسيه لو عمل حاجه

يدوخ وما يفقش إلا بعد ست ساعات

××××××××××××××××××××××××××××

جملات بنيه عجينها ربنابسكر

وحط فوق العجين حبه سمار عنبر

رموشها جوه القلوب تدبح ولا خنجر

وضحكه بترن وتخلى الشباب يسكر

والشيخ على قال لها دى ضحكتك منكر

×××××××××××××××××××××××××××××

قالت له دمك خفيف ياحاج ونا مالى

ربك بيكرمنى راح متوصى بجمالى

كمنه عالم بفقرى حن على حالى

والضحكه والنظره والعود اللى متخبى

جوه الملايه ده كنزى قسمتى ومالى

×××××××××××××××××××××××××××××

البنت جملات بتعمل كل يوم غاره

أول ما تخرج دلعها يقلب الحاره

والواد سماره اللى فاتح ورشه ونجاره

فى مره بحلق وعور إيده بالفاره

شبان بتترمى بس البنت جباره

××××××××××××××××××××××××××

البنت قادت حريق فى الحته والجيره

والحاره نسوانها حتفرقع من الغيره

هما وجيرانهم يوماتى يمسكوا السيره

لو واحده غلطت بكلمه بس فى جملات

شربات تنيمها ست أشهر فى تجبيره

××××××××××××××××××××××××××

جملات حلاوتها تجذب كل ساعه عريس

ده واد صنايعى وده باشكمسرى أتوبيس

وده سمكرى ورشته مليانه بالفوانيس

وهيه ترفض تقول ياامه مانيش عايزه

والبنت أصلا عينيها ع الجدع عتريس

×××××××××××××××××××××××

عتريس ده حته ولد مجدع ومتعلم

دبلوم صنايع نجاره إنما معلم

أخر قيافه نضيف دايما ومتهندم

قرشه على قده بيدبر وبيلملم

بيحوش المهر علشان بكره يتقدم

×××××××××××××××××××××××××

وعم شحات يروح الشغل على رجليه

علشان يوفر فى أخر الشهر نص جنيه

والبدله ميرى بقالها نص قرن عليه

وصوابعه طالعه من الجزمه وبتبحلق

فى بناته أول ما يجوا يقعدوا حواليه

×××××××××××××××××××××××××××××

الفقر برضو وحش يلعب ساعات بالراس

ويخلى ناس ينضحك على عقلها من ناس

ويخلى قلب الأصيل يمشى ورا الوسواس

وليه خاطبه عجوزه إسمها إحسان

لها طريقه تفوق أجدع شيطان خناس

×××××××××××××××××××××××××××

الخاطبه قالت هنيالك ياسى شحات

عندى عريس إنما بيبعزق الألوفات

ياخويا من دوله ناسها كلهم بشوات

قام قال إسمعى ماليش معاكى كلام

أصل المدير فى عيلتنا حرمتى شربات

×××××××××××××××××××××××××××××××

لو تقنعيها بطريقه حتى شيطانى

لانا ولا البنت يبقى لنا كلام تانى

كلامها هوه قرار عالى وسلطانى

لو تقنعيهاتاخدنى السوق وتبيعنى

م الصبح تلقيها جرانى وسحبانى

×××××××××××××××××××××××××

إحسان عجوزه وفهمت كل شئ على طول

سابت سى بعجر وخشت بالبكش ع الغول

وخدت لها كام قميص كله حرير مشغول

قالت هديه تعارف من عريس جملات

لو تقبليها حيبعت لكى قفص مقفول

×××××××××××××××××××××××××

والشبكه ألفين دولار عمله كده حره

علشان تجيبهاحتى من بلاد بره

والمهر أربع تلاف نقدا ومن بكره

بس البنيه تسافر للعريس على طول

وحنحجز التذكره وحندفع الأجره

×××××××××××××××××××××××××

ده عريسها زى القمر رب السما يحميه

جملات صحيح مبخته ؛؛؛حتحبه وتموت فيه

دى صورته ؛؛؛لابس عبايته ؛؛؛ ربنا يخليه

وإنتى عزيزه عليه والنبى ياختى

دنا أصلى واسطه هنا قصدى أهادى بيه

×××××××××××××××××××××××××××

شربات دماغها إتلوح قالت لها وماله

هوه العريس ياختى بيعيبه سوا ماله

قالت خلاص فيه وكيل عن كل أعماله

وفى مكتب الشهر بكره كلنا نمضى

وخلى جوزك ياحرمه ينصلح حاله

××××××××××××××××××××××××××

جملات ماتعرفش بالهم إللى جاى ليها

وقفت شويه مع عتريس يلاغيها

وروحت ألتقت الكل شاريها

وأمها زغرتت اول ماشافتها

وخدتها بالحضن ساعه وهات يابوس فيها

×××××××××××××××××××××××××

وحكت لها عن عريس الغفله وفلوسه

وإدتها صورته وحكمت إنها تبوسه

وعم شحات بيقرض غيظ على ضروسه

والأم قالت خلاص ؛؛؛مافيش كلام تانى

من بكره نمضى الورق والفقر حندوسه

×××××××××××××××××××××××××

والبنت سافرت بشنطتها على المجهول

حلاوه مصرى تحير فى قلوب وعقول

متباعه واللى قبض حيعيش خسيس مذلول

عتريس سمع بالحكايه طب من طوله

جاله الحكيم إلتقاه من حسرته مشلول

××××××××××××××××××××××××××××

شحات نقل بعدها م الحوش على شقه

داخلها ميه ووفر أجره السقا

يوماتى ياكل فراخ لا مش ولا دقه

وغير العفش كله وإشترى فريجير

وبيركب التاكسى وإداله الزمن زقه

××××××××××××××××××××××

ومراته شربات بتلبس كل يوم فستان

[b]
وإيديها فيها الدهب وفى صدرها كردان
[/b]

وبناتها لبسوا غوايش زيها وحلقان

والدنيا مليانه ناس عايشه بتتمتع

على حساب الضمير والحب والإنسان

××××××××××××××××××××××××××

جملات ياعينى لقت جوزها يبكى العين

والصوره لقطه قديمه من سنه ثلاثين

وهو راجل مهكع جاوز السبعين

وحداه تلاته حريم وولاده فوق عشرين

والطير فى سجنه بكى على وكسه الحلوين

×××××××××××××××××××××××××××××××

لو تتحبس بلبله ويا غراب هلفوت

جوه قفص من جواهر أو دهب وياقوت

لابد تدبل ولو طال الزمن حتموت

ياسمعنا كلام أهل الحكم قالوه

إن السعاده ماهيش فى الدنيا لبس وقوت

××××××××××××××××××××××××××

جملات بتبعت لأبوها كل ساعه جواب

تكتب وتشرح حالتها من ضنى وعذاب

وتقول ياناس أرحموا ده القلب منى داب

لو طايله أهرب لأرجع مصر كعابى

ده السجن عالى وصاحبه قفل الأبواب

×××××××××××××××××××××××××××

وأبوها تايه فى دنيا المال ومطنش

خمسين جواب يوصلوه منها ولا ردش

والظلم يكبر وجوه القلب يتحوش

والنار بتحرق صحيح إيد اللى ماسكها

أما اللى واقف بعيد طبعا مابيحسش

××××××××××××××××××××××××××

والبنت حست أخيرا إنها إتباعت

وإن كل القيم فى الدنيا دى ضاعت

عايزه تكون حره لو عريت ولو جاعت

وإن لحظه هنا جنب اللى بتحبه

دى كنز لو يتفرش ع الأرض ماساعت

××××××××××××××××××××××××××

وفى لحظه اليأس جابت علبه البنزين

دلقتها فوق الجسد م الشعر للرجلين

جسد إله السما ماخلقش زيه إتنين

والنار بكت لما مسكت فيكى ياجملات

ياللى فى غربه وما بكيت عليكى عين

×××××××××××××××××××××××××

جوزها شحن فحمها على مصر فى صندوق

زى البضاعه مايشحنها لأقرب سوق

زعل عشان التقى فرش السرير محروق

أما الضراير فحتما يفرحوا فيها

علشان غريبه وكانت للتلاته خازوق

×××××××××××××××××××××××

ودفنها شحات وهوه دفنها قبليها

والأرض ياما بتاوى الجمال فيها

إن زرت تربتها إقرا فاتحتك ليها

حتلاقى فوق قبرها جدع إبن ناس مشلول

عتريس معاه ورده جاى من قلبه يبكيها

×××××××××××××××××××××××

من ديوان الشاعر/ عمرعسل أزاهير التعمير

الصادر عام 1986 تقديرا للشعر وتخليدا لشعرائنا

العظام

ما اجمل من ان نعيد زمن الكبار

فقد ذكرتنا ببيرم التونسى فى ازجاله الاجتماعيه الرائعه .

كل الشكر لك اخى شوقى . وتحية للشاعر الرائع عمر عسل .

مودتى وتحيتى ...

نص جميل فعلا

شاعر عبقري

شكرا لمنقولك الجميل

مضمون رائع جدا استمتعت كثيرا بالقراءة كلمات مميزة وتشبيهات غاية في الواقعية والجمال بجد نص وفكرة مميزة وجديدة

» الخليل والذ بيح ملحمه على طول الزمان
» قصيدة للشاعر عبد العزيز سمير مهداة للشاعر عاطف الجندي
» على هامش باقية في القلب للشاعر مجيد حسيسي / للشاعر العروبي
» انا مصرى / للشاعر على الموافى
» عن الصحاب.. للشاعر/ علي قابيل