متحف شمع

[SIZE="6"]متحف شمع[/SIZE]

كان النهار لساه بيتسحب من العسكر
والشمس جايه من بعيد
دخلت من السراديب على الفتارين
تماثيل من الشمع اللى واقفه من زمان
واقفين طابور
رافعين ايديهم للعلم
بس الغريب
متكلموش
ولا قالوا ف السر النشيد
شبعانه م الصمت اللى مفرود تحت رجليهم
متكتفين فى المتحف المليان حرس
شمس الحياه زى الجرس
تماثيل من الشمع الكتيرة اتحركت
اتكلمت
واتمردت ع الوقفه جوه الفاترينات
فرحانه بالخوف اللى مات
مستقبله الحلم الجديد
تماثيل عينيها اتفتحت
اتجمعت ف ايديهم الشعارات
الساخطه ع الاوضاع
شايفه الحياه من خلف اسوار الحديد
من وسطهم تتسرسب الخفافيش
لابسين قناع الشمع والتغيير
لحظة طلوع الشمس بتبان الوشوش
تلقى القناع بيبوش
يابو الكلام مغشوش
فين راحت الحراس
والمتحف المفتوح مشاع
واحنا التماثيل اللى خارجه للسكك
والايد فى ايد
فيه مننا تماثيل تقيد
عشان تنور فى الطريق
اوقات تلاقى مننا تماثيل وحوش
واحنا اللى واقفين بالطابور
فوق الرصيف
احنا اللى بندور على طعم الرغيف
وعنينا رايحه للبراح
راضين بخنقه فى السكن
من غير سكن
كتر الوجع خلانا بنحب الجراح
فين تهرب التماثيل من المتحف
فين تهرب الاولاد من الحواديت
فين تهرب السكه من الماشين
فين هربت الكاميرات من المشهد
يا عم يا شيخ الحرس
اياك تفكر اننا تماثيل عبيد
احنا خلاص واقفين طابور
بس الاكيد
واقفين وبنغنى النشيد