يوم مع مولاتى

يوم جميل من ايام حياتى .. قضيته النهارده جنب مولاتى
قولتلها فيه كلمة بحبك .. و كررت فيه كلمه عشقتك
رسمت ورده على خدها .. و قطفت قلبى من شجره حبها
مش عارف اوصف حتى عيونها .. جفونها رموشها او حتى لونها
حاجه غريبه بتحصل ليا .. لما عيونها بتيجى فى عنيا
بحس ان روحى جوه قلبها .. كأنى بقيت حته منها
بتشد قلبى برمش عنيها .. بتربط مشاعرى بحبى ليها
حبيبتى فيكى كتبت شعرى .. و بحبى ليكى ضيعتى همى
كتبت ليكى حروف ابياتى .. وانتظر الرد يا مولاتى
لما ايديكى بتيجى فى ايديا .. بحس انى ملكت الدنيا ديا
انتى الشمس اللى بتنور حياتى .. بتنور قلبى و عقلى و ذاتى
مش حقول انك قمرى .. لأنك احلى يا حبيبتى
بجد القمر مش احلى منك .. دا حتى نوره بياخده منك
مهما كتبت ايام و سنين .. مش حوصف رمشك يا نور العين
اعذرونى لضعف اوزان عباراتى .. و قله قافيتى و كلماتى
فلقد تركت ما بحياتى .. و تفرغت فقط لحب مولاتى
....................بقلمى........................

اهلا وسهلا بمبدع جديد

تحياتي وتقديري ومودتي

شكرا جزيلا يا استاذ احمد و اتمنى ان اشعارى البسيطه تنول جزء من اعجابكم